UNESCO Werelderfgoed Zuid-Korea

De stad Suwon ligt zo’n 30 kilometer ten zuiden van Seoul en heeft een aantal interessante bezienswaardigheden. De meest bekende is het Hwaseong fort dat de oude stad omringt, gebouwd door koning Jeongjo. Koning Jeongjo had het plan in 1794 om de hoofdstad van Seoul naar Suwon te verplaatsen. Toen koning Jeongjo het graf van zijn vader verhuisde naar Suwon aan het einde van de 18e eeuw, omringde hij het met sterke muren. De muren werden aangelegd aan de hand van voorschriften van een invloedrijke militaire architect uit die periode waardoor de nieuwste militaire architectuurontwikkelingen van Oost en West werden samengebracht. Binnen de muren is een paleis (naam: Haenggung) aangelegd dat functioneerde als de verblijfsplaats van koning Jeongjo wanneer hij het graf van zijn vader bezocht om hem eer te bewijzen. De massieve muren van het Hwaseong fort zijn bewaard gebleven en zijn in totaal 6 kilometer lang. Ze zijn uitgerust met vier poorten, verschillende bastions en torens. Het fort heeft een grote invloed gehad op de ontwikkeling van de Koreaanse architectuur, stedenbouw, landschapsarchitectuur en aanverwante kunsten. De Janganmun en Paldalmun poorten zijn het grootste van de vier en lijken op Namdaemun in Seoul.

De stad Gyeongju was de hoofdstad van de zeer welvarende Shilla dynastie (57 v.C. – 935 n.C.) die het verdeelde Koreaanse schiereiland verenigde in 668 n.C. De tomben, tempels en pagodes in de stad zijn de zichtbare overblijfselen van een eens zo machtig rijk. Midden in de stad vindt u de hoge, met gras begroeide, grafheuvels van Shilla koningen en nobelen (uit circa 500 n.C.). Ook vindt u in Gyeongju de Cheomseongdae observatietoren uit 637 n.C.: een van de oudste observatorie in Oost-Azië. Het is tevens een van de oudste wetenschappelijke installaties op aarde. Ook de symboliek achter de toren is zeer interessant: de toren bestaat uit 365 stenen en symboliseert het aantal jaren in een jaar. De toren werd gebouwd in opdracht van koningin Seondeok (632-647).
Het pracht en praal van de historische binnenstad – met name de tumuli (graftombes) en de Cheomseongdae observatietoren – maakt sinds 2000 deel uit van het UNESCO-werelderfgoed.

Het Jongmyo heiligdom, gelegen in het centrum van Seoul, is het oudste en meest authentieke confucianistische heiligdom dat bewaard is gebleven. Het heiligdom bestaat sinds de 16e eeuw in zijn huidige vorm. Het bestaat uit hallen waar de zielen van de overleden koningen en koninginnen van de Joseon dynastie worden vereerd. Men begon met de bouw van de Jeongjeon Hall. Later werd het heiligdom uitgebreid met de bouw van de Yeongnyeongjeon Hall. Het Jongmyo heiligdom huisvest ook de geschreven tabletten van de voormalige koningen en koninginnen van de Joseon dynastie die geloofden in de confucianistische leer. De overige gebouwen dienden om confucianistische rituelen uit te voeren. De rituele ceremoniën – daterend uit de 14e eeuw – brengen muziek, zang en dans samen en worden nog steeds uitgevoerd op deze plek.

In het Gangnam district in Seoul bevindt zich een verzameling van koninklijke graftombes van de Joseon dynastie. De tombes zijn gebouwd tussen 1408 en 1466 n.C. Ze zijn gebouwd ter herinnering aan de voorouders (een confucianistisch ritueel). De tombes symboliseren respect voor de prestaties van de voorouders. Ze werden tevens gebouwd om de voorouders te beschermen tegen het kwaad en om koninklijk gezag uit te stralen. De tombes bevinden zich op een bijzondere locatie: tussen de groene heuvels in het midden van de moderne Gangnam wijk. De tombes liggen op het zuiden richting het water – waar een locatie in harmonie en evenwicht is met de natuur volgens de leer van de feng shui. Het terrein van de koninklijke graven is aan de buitenkant versierd met stenen voorwerpen, waaronder mens- en dierfiguren.

De Haeinsa tempel (802 n.C.) is veruit de meest bekende tempel in Zuid-Korea. Deze tempel is de thuisbasis van de Tripitaka Koreana: de meest complete collectie van Boeddhistische schriften wereldwijd. De enorme verzameling bestaat uit meer dan 80.000 houten printblokken. De blokken zijn gemaakt in de 13e eeuw en bevatten leerteksten en sutra’s. Deze eeuwenoude schriften zijn gemaakt van hout dat is behandeld tegen veroudering. De omringende gebouwen dateren uit de 15e eeuw en werden gebouwd om de houtblokken te huisvesten. De tempel is in 1995 opgenomen op de UNESCO erfgoedlijst. De tempel ligt in de buurt van Daegu en wordt omringd door Gayasan, een prachtig nationaal park waar ook vele wandelroutes lopen die zeer de moeite waard zijn. U kunt ook in de tempel overnachten en deelnemen aan de Boeddhistische rituelen.

Zie voor meer informatie onze bijzondere accommodaties in Korea pagina.

Jeju is de meest populaire vakantiebestemming onder de Koreanen. Vooral pasgetrouwde stellen maken graag gebruik van dit vakantieparadijs en dat is niet zonder reden. Jeju heeft 230 km aan wandelpaden die zich langs de rotsige kust uitstrekken. Op Jeju eiland treft u spectaculaire natuurfenomenen zoals uitgestrekte stranden en vulkanische lavagrotten die tot de grootste ter wereld behoren. Van de 7,4 km lange Manjang lavagrot is 1 km opengesteld voor het publiek. Aan het einde van een van de doorgangen bevindt zich een grote lavakolom van maar liefst 7,6 meter hoog. Sinds 2007 staat dit vulkanische eiland met zijn lavagrotten als natuurerfgoed op de Werelderfgoedlijst van UNESCO.

Namhansanseong (het Namhan fort) werd gebouwd als een noodhoofdstad 25 kilometer ten zuidoosten van Seoul. De stad werd gebouwd en verdedigd door boeddhistische monniksoldaten. In tijden van oorlogen of dreiging trokken de belangrijkste leden van de Joseon dynastie (1392-1910) zich terug naar deze ommuurde stad in de bergen. De vroegste resten van het Namhan fort dateren uit de 7e eeuw. Het historische fort van Namhan diende ruim 500 jaar lang als schuilplaats van de lokale Joseon-dynastie.

Tip! De film Namhansanseong (2017) is gebaseerd op deze historische gebeurtenissen en vertelt het verhaal van koning Injo en zijn volgelingen die in het Namhan fort schuilen voor de Qing-dynastie (China) dat in 1636 Joseon aanviel.

Het Bulguksa tempelcomplex staat bekend om de prachtige houten bouwwerken en de mysterieuze Seokguram grot. Het dateert uit de achtste eeuw, ten tijde van de Shilla periode (jaar – jaar). Onder Shilla werd het verdeelde Korea herenigd. Om de culturele ontwikkeling van het rijk nieuw leven in te blazen hadden de Shilla koningen het boeddhisme geaccepteerd als staatreligie, dat perfect aansloot bij het streven naar een welvarend en stabiel rijk. Om de culturele ontwikkeling van het rijk nieuw leven in te blazen werd veel pracht en praal gemaakt, waarvan het Bulguksa tempelcomplex wordt gezien als het absolute meesterwerk uit deze Koreaanse gouden eeuw. De Seokguram grot is gelegen in de berg Toham waarin een groot monumentaal standbeeld van Boeddha te zien is die neerkijkt op de zee. De grot is beschilderd met prachtige afbeeldingen van goden, bodhisattva’s en discipelen en wordt gezien als een klassiek meesterwerk van de boeddhistische kunst. Hoewel Zuid-Korea veel tempels kent is het Bulguksa tempelcomplex extra bijzonder vanwege de met voorzorg uitgekozen locatie – afgelegen in de bergen met terrassen tegen de heuvel – en de zeer gedetailleerde bouwwerken, die een uiterste precisie en vakmanschap vereisten.

Het is ook mogelijk om in de Bulguksa tempel te overnachten. Bent u geïnteresseerd in meer informatie over een tempelovernachting? Kijk dan ook even op onze tempelpagina .

De Sansa zijn zeven boeddhistische bergkloosters verspreid in het midden en zuiden van het Koreaanse schiereiland: Tongdosa, Buseoksa, Bongjeongsa, Beopjusa, Magoksa, Seonamsa en Daeheungsa. Deze tempels dateren uit de 7de tot 9de eeuw. De bovenstaande boeddhistische bergkloosters hebben de turbulente Koreaanse geschiedenis (gekenmerkt door vele buitenlandse invasies en binnenlandse conflicten) doorstaan. U kunt hier dan ook de karakteristieken van de Koreaanse tempels ten tijde van het vroege boeddhisme bewonderen: de madang (open binnenplaats), de vier gebouwen (de boeddha hal, het paviljoen, de studiezaal en slaapvertrekken). De authentieke tempels belichamen het vroege Koreaanse boeddhisme omdat ze werden gespaard van aanpassingen in moderne tijden. Ze functioneren al eeuwenlang als heilige plekken waar dagelijkse religieuze praktijken worden uitgevoerd.

Seowon zijn neoconfucianistische academies uit de Joseon dynastie (1392-1910) verspreid over het Koreaanse schiereiland, maar voornamelijk in de centrale en zuidelijke delen. Toen de Joseon dynastie tot stand kwam werd het confucianisme uit China geaccepteerd als staatsreligie en aangepast aan de Koreaanse cultuur. De academies worden omgeven door bergen en waterbronnen, in de lijn met de leer van de feng shui. De negen academies die op de UNESCO-werelderfgoedlijst staan hebben de turbulente geschiedenis – eerst de binnenlandse conflicten en de Japanse bezetting – overleefd en zijn op de dag van vandaag nog in hun oorspronkelijke vorm te bewonderen. De oude academies hebben speciale programma’s voor toeristen om te ervaren hoe het het leven van een seonbi (confucianistische geleerden) was. De allereerste en meest bekende confucianistische academie is het Sosu Seowon (Seonbi Village) in Yeongju. In deze stad wordt ook jaarlijks in mei het Seonbi Festival georganiseerd.

De historische gebieden van het oude Baekje koninkrijk (18 v. Chr-660 n. Chr) werden in 2015 erkend als UNESCO-werelderfgoed. Het Baekje koninkrijk bestreek het midden-westen van Zuid-Korea. Zeven archeologische sites in dit historische gebied zijn sinds 2015 erkend als UNESCO-werelderfgoed: het Gongsanseong fort (Gongju), de koninklijke graftombes (Songsan-ri), het Busosanseong fort en de Gwanbuk-ri administratieve gebouwen (Buyeo), de Naseong stadsmuur (Buyeo), het koninklijk paleis (Wanggung-ri) en de Mireuksa tempel (Iksan). De sites, die dateren tussen 475 en 660 n.C., illustreren hoe Baekje het middelpunt was van alle technologische, religieuze, culturele en artistieke uitwisselingen tussen Korea, China en Japan. De sites zijn van grote archeologische en historische waarde.

De historische dorpen Hahoe (bij Andong) en Yangdong (bij Gyeongju) werden in 2010 erkend als UNESCO-werelderfgoed. Deze dorpen werden in de 14e en 15e eeuw gesticht. Beide dorpen zijn in feite clandorpen waar geleerden van de Joseon Dynasty (1392-1910) woonden. Naast residenties vindt u er paviljoens, studiezalen en confucianistische academies. Beide dorpen liggen in een prachtig landschap, omringd door bergen, bomen en water (in harmonie met de natuur volgens de leer van de feng shui). Zo betekent Hahoe ‘’dorp aan het water’’. Het is mogelijk om in deze afgelegen boerendorpen te overnachten. In het Hahoe Village bieden we een overnachting in de Rakkojae hanok aan, een van de meer luxueuze huisjes van de 230 huisjes van het dorp. Deze sfeervolle hanok biedt uitzicht op de rivier en heeft een heerlijke jjimjilbang (sauna).

Lees op deze pagina meer over het verblijf in een hanok.

De hunebedden van Gochang (Jeollabuk-do), Hwasun (Jeollanam-do) en Ganghwa eiland staan sinds 2000 op de UNESCO-werelferfgoedlijst. De graven die u hier vindt dateren uit het eerste millenium voor Christus. Net als andere delen van de wereld maken ze deel uit van de megalithische cultuur, maar nergens vindt u ze zo gevarieerd en in zo’n grote dichtheid als op het Koreaanse schiereiland. De hunebedden van Gochang zijn het grootst en het meest gevarieerd.

Getbol is het Koreaanse woord voor getijdenvlakten. Door UNESCO zijn er sinds 2021 vier Getbol in Zuid-Korea aangewezen als Wereld Erfgoed. Deze getijdenvlakten zijn gelegen aan de west- en oostkust van Zuid-Korea en staan tijdens vloed onder water en komen weer boven water te staan tijdens eb. De Getbol zijn bijzonder vanwege de grote biodiversiteit met meer dan 2100 dier- en plantensoorten waaronder ook 22 bedreigde soorten. Naast diersoorten die het hele jaar door in de Getbol leven zijn deze gebieden ook belangrijk voor zo’n 118 verschillende soorten trekvogels. Bij onze 17-daagse Onbekend Korea reis is het mogelijk om een van deze Getbol te bezoeken tijdens het verblijf in Suncheon.

De Gaya Tumuli zijn zeven verschillende begraafplaatsen die dateren uit het Gaya koninkrijk dat tussen de eerste en de zesde eeuw het Zuidelijke deel van het Koreaanse schiereiland besloeg. De begraafplaatsen bestaan uit met gras begroeide grafheuvels. De Tumuli geven waardevolle inzichten in de gebruiken van mensen tijdens het Gaya tijdperk. Sinds 2023 worden deze bijzondere begraafplaatsen daarom erkend als UNESCO werelderfgoed.