Noord Honshu in augustus door Marco
Dag 1 Hakodate – Aomori
Vandaag vroeg inpakken om bij het openen van de ontbijtzaal nog even razendsnel een ontbijtje mee te pakken, want we moeten op tijd zijn voor de ferry naar Aomori. We verlaten het prachtige eiland Hokkaido en varen in 4 uur naar het noorden van het hoofdeiland van Japan Honshu.
Aomori staat bekend om één van de grootste festivals van Japan en dat is vandaag! Met handen en voeten leggen we uit aan de enkel Japans sprekende medewerkster, dat we de koffers graag in het kantoor van het autohuur bedrijf willen zetten en de auto pas later ophalen.
Wij waren precies op tijd voor de 2 uur durende parade met enorme wagens, die mij aan carnavalswagens doen denken. Ondanks de warmte spat het enthousiasme van de danser, fluiters en drummers af.
In de avond is er een groot vuurwerk. Helaas konden wij hier niet op wachten. Alle hotels in Aomori waren vol in verband met het festival en wij moesten dus nog een stukje rijden naar ons hotel.
Dag 2 Aomori – Hanamaki
In het midden van Japan raast een tyfoon en de voorspelling is dat deze vandaag of morgen bij ons is. Wanneer we wakker worden is de lucht nog blauw, maar er staat een stevige wind. Hup de auto in, voorzichtig rijden, het stuur goed vasthouden en hopen dat de storm nog even op zich laat wachten.
De dreigende wolken kwamen rond de lunch, maar de wind ging verrassend genoeg liggen. Ondertussen zij wij bij de Chusonji tempel aangekomen. Veel tempels in Japan lijken op elkaar, maar bij deze was wel duidelijk waarom hij op de werelderfgoedlijst staat. De Konjikido hall is net als de gouden paviloen in Kyoto geheel bedekt met bladgoud. Jammer genoeg is er een gebouw overheen gebouwd ter bescherming, maar nog steeds indrukwekkend.
We besluiten vroeg naar de ryokan (Japanse stijl hotel) te gaan, zodat we voor de storm binnen zijn. Onderweg bij een grote supermarkt wat sushi en sake gehaald voor het avondeten. De ryokan heeft verschillende onsen (warmwaterbaden) dus wij komen de tijd wel door.
Gelukkig zien we op internet dat de storm net voor deze bij ons zou komen afgeweken is en Japan heeft verlaten.
Dag 3 Hanamaki – Higashiyama onsen
Deze ochtend rijden we naar de oostkust waar bij Matsushima één van de drie mooiste uitzichtpunten van Japan te vinden is. Volgens de Japanners zelf ten minste. Japanners zijn dol op top drie rijtjes zonder een onderscheid te maken tussen nr.1, 2 of 3. één van de drie mooiste tuinen, kastelen, populairste gerechten etc.
De baai ligt bezaaid met bijzondere rotsformaties en met een cruise kun je hier een rondje varen. Omdat het weer nog steeds miezerig is besluiten we de cruise over te slaan en op weg te gaan naar fox village. Een dierentuin met vossen waar je tussendoor kunt lopen. De vossen zien er met hun natte vacht wat zielig uit en geregeld maken ze ruzie. Als extra attractie kun je een vos aaien. We hebben in de loop der jaren al heel wat dieren geaaid, maar nog nooit een vos. Dus dat kunnen we nu ook afstrepen. De vacht van een vos is pluizig en super zacht.
De ryokan waar we vandaag overnachten is een groot betonnen gebouw, maar van binnen wel heel mooi en langs een riviertje. Wat natuurlijk ook altijd een leuke sfeer geeft. Vooral vanuit de buiten onsen. Bij het inchecken worden wij ontvangen door een gastvrouw, die ons enkele glaasjes sake laat proeven. Van mij mogen ze dat wel in elk hotel doen. In dit grote hotel is zij de enige die Engels spreekt en ze zegt meteen dat haar dienst er voor vandaag op zit en zij morgen vrij is.
Het is voor ons lang niet de eerste keer dat er niemand Engels spreekt dus dat zal de pret niet drukken.
Dag 4 Aizu wakamatsu – Ouchi Juku
Higashiyama onsen is eigenlijk een buitenwijk van een erg interessante plaats Aizu Wakamatsu. In de Edo tijd was deze stad de thuisbasis van een beroemde Aizu Bukeyashiki Samoerai clan en we gaan dan ook als eerste de residentie van de samoerai clan bezoeken. Deze is zeker de moeite waard en je kunt hier wel zien dat Aizu Wakamatsu in die tijd een welvarende plaats is geweest.
Vervolgens staat de Oyakuen tuin op het programma. Dit is een mengelmoes van kruidentuin, rozentuin en een standaard Japanse tuin. Het is er heel vredig en rustig als we er rond lopen en gelukkig genoeg schaduw om niet de hele tijd in de felle zon te lopen. We maken een rondje om de vijver en kopen wat voer om de koi karpers te voeren.
Het historisch centrum van Aizu wakamatsu is vrijwel uitgestorven, dus hebben we het al snel gezien en is het tijd om naar Ouchi Juku te rijden.
Hier heb ik erg naar uitgekeken. Op verschillende plekken in Japan kun je nog verscholen in de bergen dorpjes vinden, die ik het best kan omschrijven als Asterix en Obilix dorpjes. Authentiek gebouwde boerderijen met stevige puntdaken om de grote hoeveelheden sneeuw in de winter te kunnen dragen.
Natuurlijk hebben de (Japanse) toeristen dit dorpje ook al gevonden en komen er veel dagjes mensen op het dorpje af. Aan de rand van het dorp worden we dan ook door een verkeersregelaar tegengehouden en naar de parkeerplaats gestuurd. Toen wij hem echter met onze hotellijst lieten zien en uitlegde dat wij in Ouchi Juku gingen overnachten kwam hij bijna niet meer bij van het lachen. Blanke toeristen die hier in één van de boerderijen gingen overnachten had hij nog nooit meegemaakt. Het zou me niet verbazen als hij nu nog in een deuk ligt, maar we mogen wel doorrijden.
Juist de overnachting maakt het speciaal. Om 5 uur verlaten alle dagjesmensen het dorp en kunnen we de mooiste foto’s nemen van de prachtige huizen in een lege straat. Even opfrissen en dan samen met 4 Japanse gasten in de boerderij aan het avondeten.
Als iedereen aan het eten is, gaat de vrouw deze huizes er relaxt bij zitten met een grote pull bier, haar werk zit er voorlopig even op. Met handen en voeten en google translate hebben we gezellig contact met de japanners en nadat iedereen uitgegeten is neemt de gastvrouw ons mee naar buiten de weilanden in. Het is hier in de bergen natuurlijk behoorlijk donker en wij hebben geen idee waar we heen gaan. Tot ze plotseling enthousiast in het donker wijst… En dan zien wij het ook, kleine lichtjes zweven door de lucht oftewel vuurvliegjes. Een leuk einde van de dag.
Dag 5 Ouchi Juku – Nikko
We hebben de afgelopen week behoorlijk wat kilometers afgelegd over de tolweg en we hebben dan ook genoeg van de snelweg. Dus besluiten we de laatste 2 autodagen binnendoor te rijden. Via schitterende bergwegen dwars door de bossen kronkelen we richting Nikko. Nikko is één van de meeste bekende toeristenplaatsen van Japan vanwege het mausoleum van Tokugawa Ieyasu, de eerste Shogun van Japan, die het land verenigde en het Edo tijdperk inluidde.
Vanaf Nikko station dachten we in een paar minuten naar boven te rijden naar het Unesco erfgoed, maar dit werd een verkeersopstopping van een uur. We keren om en vinden een parkeerplaats vanwaar pendelbussen heen en weer rijden naar het mausoleum.
Het is een doordeweekse dag, maar ondanks de regen is het toch in de rij aansluiten en met de menigte mee schuifelen. En ja, het is zeker mooi en een unieke stijl vergeleken met de vele Japanse tempels in het land.
Dag 6 Nikko – Tokyo
Veel mensen zijn bang om in Tokyo zelf met de auto te rijden. Mij viel het reuze mee. Via hoog boven de grond gebouwde snelwegen rijd je eenvoudig naar de juiste wijk om daar via de afslag neer te dalen. Vanaf hier is het dan nog maar een paar blokken naar het hotel. Ik geef toe, vroeger toen er nog geen navigatiesystemen waren zal het best een uitdaging geweest zijn. In Tokyo is een auto niet handig en parkeren erg duur dus wij droppen onze koffers bij het hotel en leveren de auto in bij het autoverhuurbedrijf.
Er is nog wat verwarring als de bediende van het autoverhuurbedrijf zegt dat we de auto 3 dagen te vroeg hebben ingeleverd. Na wat heen en weer gebeld naar de lokale agent van iki Travels in Japan blijkt de man gewoon niet zo goed Engels te spreken en bedoelde hij dat wij de auto 3 uur te vroeg hebben ingeleverd in plaats van dagen.
Met de JR cirkellijn rijden we naar het grootste treinstation ter wereld Shinjuku station. Dit station is een wereld op zich en een knooppunt van verschillende treinen en metrolijnen samen met duizenden winkels en restaurants. Elke dag passeren meer dan 3 miljoen reizigers dit station. Onder de grond zijn wij ons oriëntatie vermogen geheel kwijt, dus volgen we maar één van de exit routes en zien wel waar we uit komen. Buiten is het even puzzelen aan welke kant we nu eigenlijk zijn, maar dan zijn we klaar op zoek te gaan naar Yakitori Heaven. Dit is een steegje met enkel Yakitori grill restaurantjes. Allemaal zo smal en vol, dat de andere gasten vaak op moeten staan als er iemand in of uit moet, maar erg gezellig en natuurlijk lekker eten.
Een stukje verder ligt het uitgaanscentrum van Shinjuku met zijn vele clubs en maidcafé’s. Leuk om door heen te lopen, maar te schimmig om ergens naar binnen te gaan. Leuker is het blok achter deze wijk. Dit blok, dat Golden Gai heet bestaat uit kleine steegjes met honderden klein barretjes. Veel barretjes vragen entreegeld, maar voor toeristen is entree vaak gratis. Veel barretjes hebben verschillende thema’s en wij doen nog even een Japanse whisky in een heavy metal bar om de dag af te sluiten.
Dag 7 Tokyo
Vandaag beginnen we bij de gezellige volkswijk rond Ueno station en wandelen richting Asakusa, wat bekend staat als de laatste wijk met oude gebouwen. Op mij komt deze wijk voornamelijk over als één grote souvenirs winkel. Net voor Asakusa is een lange straat met enkel winkels, die horeca benodigdheden verkopen. Met voor mij als hoogtepunt de plastiek voorbeeldmaaltijden, die hier te koop zijn. Mijn vrouw echter gaat helemaal los op alle leuke kleine schaaltjes.
Met twee volle rugzakken wandelen we langs de rivier richting de sumo wijk waar voor ons een lunch in een beroemd sumo restaurant gereserveerd is. Hier kan je de maaltijden die de sumo’s ook eten bestellen. Er is zelfs een sumo ring waar soms demonstratie wedstrijden worden gehouden.
’s Middags gaan we een uurtje met de metro naar het ZOZO stadion waar we een honkbal wedstrijd van de Chiba Lotte Mariners tegen de Saitama Seibu Lions bijwonen. Het massale uniforme gejuich en de biermeisjes met rugzak bier op hun rug en uiterst korte rokjes maakte het een hele belevenis. Na de wedstrijd wordt er ook nog een grote vuurwerk show gegeven. Een mooie afsluiter van een fantastische reis.
Morgen weer naar huis.