Cambodja in juni door Simone (deel 2)
Dag 5, Battambang deel 2
De zelfde man die ons gisteren mee nam naar de killing cave en de batcave nam ons vandaag in zijn tuk tuk mee naar de oude bamboe trein. En oud spoor liep door rijstvelden naar een plaats waar wat kraampjes waren speciaal voor de bamboe trein. Het treintje dat bestond uit een plank van bamboe, twee losse sets wielen en een motor werd op de rails geplaatst en we mochten plaats nemen. Daar gingen we.
De weg was helemaal recht en afgezien van een stukje waar aan de rails werd gewerkt konden we in een keer doorrijden naar de kraampjes. Daar wachtte met smart al de verkopers. Iedereen wilde zo graag iets aan ons verkopen. Voor mij was er geen maat S meer, maar bij het tweede kraampje vonden we voor mij ook een mooi shirt. Het woord ging snel, want meteen hoorden we van alle kanten: “Hier hebben we wel maat S.” “Kom hier maar eens kijken. Maat S genoeg!”
Eenmaal terug bij het begin bedankten we de machinist, om hem maar even zo te noemen, en stapten we terug in de tuk tuk.
De volgende en laatste stop van vandaag was de Wat Banan tempel die bovenaan en trap lag van maar liefst 358 treden. En dat waren flinke treden! We hebben even rondgekeken en toen we weer op adem waren konden we eigenlijk alweer naar beneden. Het was niet zo groot en heel vervallen. Er stonden overal bordjes met daarop: Gevaarlijk! Hierna gingen we weer terug naar het hotel.
Even afspoelen onder de douche, chillen op de kamer en toen maakten we ons klaar om naar het Battanbang Circus te gaan. Lyna was degene die ons er heen bracht met een hele mooie rode tuk tuk. Hij was tijdens de show ook bij ons. De performers waren deel van een circus school. Deze lessen konden ze gratis volgen en met deze optredens halen ze geld op om het mogelijk te maken. Samen met nog wat dingetjes die ze in een winkel verkochten.
Het was een leuke show met een stukje dans als intro en een verhaal over een oude vader met veel kinderen die een groot huis nodig had als de hoofd act. Dit werd uitgebeeld met circusacts, zoals balanceren, acrogym, handstanden en saltos. Dit alles werd opgevoerd met veel humor.
Eenmaal terug in onze hotelkamer pakten we alle spullen weer in, want de volgende dag vertrokken we naar Kep.
Dag 6, Kep deel 1
Dit was de dag waarover ik het minst kan vertellen. We reden 9 uur in een taxi van Battambang naar Kep.
De vorige 2 hotels waren we in een warm bad gevallen. Het welkomgesprek en steeds het praatje over hoe het ging miste ik hier. Het hotel is een jungle gethematiseerd hotel, maar het voelt alsof we echt midden in de jungle zitten. Dat heeft voor en nadelen. Het uitzicht is geweldig en er is een heel mooi zwembad, een infinity pool. Het hotel ziet er mooi aangekleed uit met steentjes op de muren die mooie patronen maken. Maar de nadelen zijn dat we veel trappen moeten lopen om overal te komen, het is groot dus het voelt wat onpersoonlijker en het duurde erg lang voordat ons eten kwam. Het smaakte gelukkig wel lekker.
Dag 7, Kep deel 2
In Kep had het, aan de plassen te zien, flink geregend toen we aankwamen. Het druppelde nog een beetje toen we met onze gids de tuk tuk in stapten om op weg te gaan.
De gids wist veel maar hij sprak het Engels zo slecht uit dat we niet alles konden verstaan wat hij zei. Dat is wel jammer, maar in grote lijnen hebben we het denk ik wel meegekregen. Hij trakteerde ons onderweg op pompoen pitten die ik erg lekker vond een flesjes water.
Er was onderweg een andere batcave dan die we al hadden gezien en de gids vroeg of we er heen wilden. Dat wilden we wel dus we zijn gestopt met de tuk tuk en gaan lopen richting de grot. Dat waren weer een paar hoge trappen. De grot werd ook wel de olifanten grot genoemd omdat de stenen aan de binnenkant leken op de kop van een olifant. We zagen veel vleermuizen vliegen van heel dichtbij.
De stop duurde niet zo lang en al snel zaten we weer in de tuk tuk. Onderweg zagen we bij de huizen grote potten staan waar de andere gidsen ook al over verteld hadden. De bewoners vangen er via een regenpijp het regenwater mee op. Wat ook bij veel huizen te zien was was een soort monumentje van een tempel aan de voorkant van het huis. Dit was volgens mij om de overledenen of Boeddha te eren.
We zagen grote gebouwen met kleine ramen aan de kant van de weg. Ook deze hadden weer al eerder gezien. Het waren gebouwen waarin zwaluwen hun nesten maakten en het speeksel wordt door mensen verzameld en gebruikt voor medicijnen en om mee te koken.
De weg die we namen liet ons verder nog veel rijstvelden zien. 80% van de bevolking is boer en verdient zijn geld met hard werken op het land en het verkopen van eigen producten. Bij veel huizen waren er ook koeien en kippen en hier en daar een varken. Eerst werden koeien gebruikt om de karren van de bewoners te trekken, maar met de komst van de scooters is dat veel minder geworden.
We maakten nog een korte stop bij the secret lake.
“Built using slave labour during the Khmer Rouge rule, it is believed that the lake received its name not because of its hidden location, but because of what lies beneath it. The story is that the Khmer Rouge built the dam using with the help of prisoners and captured villagers. During the construction thousands of Cambodians lost their lives and were buried in a mass grave beneath the lake. The name Secret Lake therefore denotes the secret location of the mass graves.”
De volgende stop was een door Fransen en Belgen gerund bedrijf dat vooral pepers maar ook veel andere vruchten verbouwde. Ze gaven rondleidingen aan toeristen en vertelden daarin hoe ze zorgden dat deze producten de lekkere smaak krijgen die ze nu hebben. We werden meegenomen langs de planten waaraan vruchten groeien zoals ananas, durian, dragon fruit, en langs de pepers natuurlijk. Na de rondleiding mochten we ook proeven en een eigen zakje met peper kopen.
We reden naar het centrum van de stad. Daar aten we een hele lekkere lunch. ‘s Avonds was hier uitgaansleven.
De mangrove die we bezochten konden we alleen bereiken per boot. De plek waar we opstapten was erg kleurrijk en het was duidelijk dat het om een organisatie ging die ervoor zorgt dat er steeds meer bomen bij komen. Het volle bos waar we liepen op planken tussen de bomen die uit het water groeide werd steeds minder dik begroeid. De bomen werden steeds jonger naarmate we dichterbij het open water kwamen. Daar zagen we hoe net geplante boompjes maar een klein stukje boven het water uitkwamen en nog verderop zelfs niet meer. De jongste plantjes kon je alleen zien als het eb was. We gingen weer aan boord van de vissersboot en zo gingen we terug naar de tuk tuk.
Daar gingen we weer. Het gehobbel mocht nu wel stoppen. Even nog wat foto’s maken op het strand en toen weer terug naar het hotel.
Dag 8, Phnom Penh deel 1
Met de taxi werden we bij ons hotel opgehaald. Daaag beestjes. Je raakt toch wel een beetje gewend aan al die huisdieren haha!
Vanuit de taxi keken we nog eens goed naar buiten. Ik zag een volleybalveld voorbij komen en bedacht me dat ik daar nog niet over had geschreven. Volleybal en voetbal zijn hier veel beoefende sporten, vandaar dat we op deze reis onderweg ook veel volleybalveldjes hebben gezien. De een in een wat betere staat dan de ander. Toen we naar het circus reden zagen we ook dat er gespeeld werd. Het was toen avond en minder warm buiten.
Er word veel getoeterd in het verkeer. Om te laten weten dat ze gaan inhalen of om te waarschuwen dat ze er aan komen bij een kruispunt. Er zijn officieel wel verkeersregels maar niemand leeft ernaar. Ze rijden waar plaats is. Ik dacht eerst dat het steeds maar net goed ging, maar het gaat ook wel eens fout. We zagen een ongeluk waarbij een kind op de grond lag met een grote hoofdwond. Er lag ook een scooter. Er waren gelukkig wel mensen die aan het helpen waren.
De killing fields waren erg indrukwekkend. In 5 jaar 3 miljoen mensen van hun eigen volk vermoord. Via een audiotour leerden we wat er op deze plaats allemaal was gebeurd. Een monument met daarin nog maar een aantal van de schedels bevestigde de horrors die zich hier hadden afgespeeld. Ik was er gewoon even stil van. Er werd zoveel verteld dat ik voor in dit verslag een samenvatting heb opgezocht met de belangrijkste informatie.
In een monument, een witte toren (stupa) met glazen ramen, liggen veel schedels, gesorteerd naar kinderen/volwassenen en man/vrouw en gemerkt met kleurcodes per moordwapen. Dit ter nagedachtenis. Op dit moment is slechts 10% ouder dan 55 jaar, een gevolg van de massale vervolging van hoger opgeleide volwassenen.
Dit was de enige geplande activiteit van vandaag, dus we reden meteen door naar ons hotel in Kep. Het was een erg modern hotel. En groot verschil met de vorige plek waar we verbleven. We zijn nog even de stad ingelopen. We hebben over de boulevard gewandeld en de night market bezocht.
Daarna een keertje niet uit eten, maar noodles van de supermarkt. Jaja, er was hier een supermarkt. Het verschil tussen deze stad en alle vorige plaatsjes is groot. Je kunt merken dat dit gedeelte van het land rijker is. We zijn ten slotte in de hoofdstad.
Dag 9, Phnom Penh deel 2 en terugreis
Voor de ochtend was er een tuk tuk voor ons geregeld die ons in de stad Phnom Penh rondreed naar waar we maar wilden. De vorige dag was in het hotel aan ons uitgelegd wat er allemaal te bezoeken was. We kozen voor het paleis, Tuong Sleng, en de central market.
The Royal Palace was mooi om te zien maar er was veel in onderhoud. We hebben wat foto’s gemaakt en beetje rondgekeken.
De tweede activiteit was net als gisteren weer heftig. Tuong Sleng, een martelkamp op de plaats waar eerst een school stond. We waren nog dichter bij de gruwelijkheden waar we gisteren al veel over hadden geleerd. De audiotour was door de zelfde man ingesproken. Op deze locatie waren ook foto’s van slachtoffers en de ketens en banken waarop de mensen gemarteld werden waren er nog. Foto’s aan de muren lieten zien hoe slachtoffers dood waren aangetroffen in de zelfde kamer. Het bloed zat nog in de tegels op de vloer. Ook de instrumenten waarmee gemarteld was waren nog aanwezig. Het was zo indrukwekkend.
De centrale markt was schoner dan de plaatselijke markten in Siem Reap en Battambang. We moesten voor 4 uur uitchecken, dus er was nog tijd voor een douche en een dutje op de kamer. Toen was het toch echt tijd om voor de laatste keer de koffer in te pakken en te vertrekken naar het vliegveld.
We hadden file onderweg. Zoveel scooters, tuk tuks en auto’s hadden we nog niet bij elkaar gezien. Het paste allemaal maar net een ging nog dichter langs elkaar heen. Toen een ambulance ons inhaalde over de andere weghelft zagen we er nog een hoop scooters achteraan rijden. Dat was handig, de weg helemaal vrij.
Het ging ook nog flink regenen. Ineens had iedereen een poncho aan.
De vlucht naar Hong Kong verliep soepel. Helaas hadden we twee en een half uur vertraging bij het overstappen op de vlucht naar Amsterdam. Uiteindelijk hoorden we dat ons vliegtuig pas twee weken oud was en dat er een mankement was. Daardoor besloten ze dat wij met een ander vliegtuig naar Amsterdam moesten reizen. Ik heb op het vliegveld van Hong Kong wel super lekker gegeten!
En nu zijn we thuis. Fijn om weer in een bekende omgeving te zijn. Het was een reis waar je van moet uitrusten, maar het was een hele ervaring.